Makro to określony obiekt w programie, który podczas obliczeń jest zastępowany nowym obiektem. Nowy obiekt tworzony jest poprzez zdefiniowanie makra na podstawie jego argumentów, a następnie wyrażany w standardowy sposób.
Instrukcje
Krok 1
Pisanie makr jest dość trudnym zadaniem w porównaniu do definiowania zwykłych funkcji, ponieważ trzeba dokładnie wiedzieć, co jest obliczane na etapie rozwijania, a co jest na drugim etapie jego przekształcenia. W wielu programach i pakietach oprogramowania do użytku biurowego podczas przetwarzania makr w trybie automatycznym wykonywana jest sekwencja działań zdefiniowanych dla każdego z nich. Oferowany jest interfejs do nagrywania nowych i zastępowania istniejących.
Krok 2
Używając makr można o rząd wielkości przyspieszyć pracę programisty z wybraną aplikacją. Oprócz tego, że makro wykonuje pewną listę poleceń wbudowanych w aplikację, umożliwia również przetwarzanie plików zewnętrznych, pobieranie i przesyłanie niezbędnych plików za pomocą Internetu, pomaga odczytywać i zmieniać ustawienia w systemie operacyjnym jako pożądany. Zwykle tryb, w którym działania danej osoby są rejestrowane w postaci makra, daje tylko niedokończony kod, który następnie trzeba będzie poprawić. Ale nawet w tym przypadku makro znacznie skraca czas potrzebny na wykonanie bieżących operacji.
Krok 3
W programowaniu makro jest specjalną nazwą symboliczną, która po przetworzeniu przez procesor jest zastępowana określoną sekwencją instrukcji w programie. Każdy język programowania ma określoną składnię do wywoływania makr.
Krok 4
Jeśli definiowanego wyrażenia nie jest wygodnie wprowadzić ręcznie, ale można je utworzyć za pomocą programu, najwygodniej jest to zrobić za pomocą makr. Dają możliwość wprowadzenia do danego języka programowania nowych form zdań, które wcześniej w tym języku nie istniały, ale są odpowiednie dla konkretnego rozwiązywanego problemu.
