Tak czy inaczej, przez całe życie spotykamy się z monitorami. Filmy, gry komputerowe, komunikacja z przyjaciółmi i rodziną za pośrednictwem komunikacji wideo – to wszystko stało się dostępne. A wraz z nimi pojawiły się nowe koncepcje, na przykład częstotliwość odświeżania ekranu.
Częstotliwość odświeżania ma również inne nazwy: częstotliwość klatek, częstotliwość odświeżania, częstotliwość klatek. Jeśli stosujesz się do terminów technicznych, słuszne jest nazwanie tego procesu skanowaniem z szybkością klatek N Hertz. Zgadzam się, że takie imię jest znacznie dłuższe i dlatego nie jest szczególnie wygodne wymawianie go.
Historia
Dla większej przejrzystości warto pamiętać o starych telewizorach z lampą katodową. Szybkość klatek wynosiła wtedy 50-60 Hz. Co to znaczy? W ciągu jednej sekundy ekran pokazuje 50-60 klatek. Jeśli rozważymy ten proces z technicznego punktu widzenia, to wiązka elektronów niejako rysuje obraz na okładce kineskopu linia po linii. I w takich przypadkach używane jest skanowanie z przeplotem. Obraz jest przesyłany w półramkach, które składają się z parzystych lub nieparzystych linii.
To sprawia, że obraz migocze. Migotanie staje się bardziej zauważalne przy dużej przekątnej ekranu ze względu na wysoką czułość widzenia peryferyjnego.
Podczas korzystania z trybu 100 Hz w telewizorach z kineskopami klatki są wyświetlane wielokrotnie. W związku z tym liczba klatek na sekundę zostaje podwojona, a migotanie staje się niezauważalne.
Jeśli klatki są powtarzane trzykrotnie, to częstotliwość z oryginału (50-60 Hz) wzrośnie trzykrotnie i wyniesie 150-180 Hz.
Nowoczesne telewizory
Telewizory LCD opierają się na różnych zasadach fizycznych. Funkcje ich urządzenia są takie, że początkowo nie ma migotania. A wysokie liczby klatek na sekundę mają inne znaczenie. Nowoczesne telewizory LCD są stworzone do odtwarzania na przykład filmów w wysokiej rozdzielczości i poważnych gier graficznych. A potem, jeśli pokażesz dynamicznie zmieniający się obraz z częstotliwością 50 Hz, będzie on wydawał się rozmazany, a ruchy szybko poruszających się obiektów będą szarpane.
Aby temu zapobiec, producenci zwiększają liczbę klatek na sekundę. W przypadku telewizora LCD dość łatwo podwoić go do 100 Hz. Urządzenie dzięki wbudowanym algorytmom analizuje dwie kolejne klatki i dodatkowo tworzy jedną pośrednią, a następnie wstawia ją pomiędzy dwie klatki początkowe. Aby jeszcze bardziej zwiększyć częstotliwość, wystarczy wstawić dodatkowe klatki pośrednie.
W takim przypadku ważne jest, aby wziąć pod uwagę czas odpowiedzi pikseli, które muszą mieć czas, aby zmienić swoje położenie z pożądaną prędkością. Jeśli nie nadążą za zmianą obrazu, telewizor nie osiągnie deklarowanej liczby klatek na sekundę.
Ponadto częstotliwość odświeżania ekranu można zwiększyć poprzez migotanie podświetlenia o wysokiej częstotliwości. Jednak jakość obrazu będzie gorsza.
Oprócz telewizorów LCD dostępne są również panele plazmowe, które przełączają stany pikseli znacznie szybciej niż telewizory LCD. Pod tym względem panele plazmowe nie mają problemu z rozmytym obrazem.
