Architektura jest podstawową zasadą w projektowaniu systemów komputerowych, termin ten dotyczy również oprogramowania. Otwarta architektura oznacza swobodny dostęp do specyfikacji urządzeń.
Pojawienie się architektury otwartej
Lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku to pojawienie się komputerów czwartej generacji i początek ery komputerów osobistych. W 1981 roku wypuszczono komputer IBM PC, który stał się najlepiej sprzedającym się komputerem osobistym w historii.
Przyczyny sukcesu tego modelu tkwią w zaimplementowanej po raz pierwszy zasadzie otwartej architektury. Wszystkie projekty komputerowe były w domenie publicznej. To pozwoliło innym producentom rozpocząć produkcję kompatybilnych komponentów i urządzeń peryferyjnych.
Cała dokumentacja projektowa dla IBM PC, w tym obwodów elektronicznych, została opublikowana w formie książki, kosztującej około 50 dolarów, co było pierwszym przykładem otwartej architektury.
Później decyzja o opublikowaniu specyfikacji negatywnie wpłynęła na IBM, ponieważ kopie kompatybilne z IBM pojawiły się po znacznie niższych cenach. Ale przeciętny użytkownik tylko na tym skorzystał.
Zasady otwartej architektury
Otwarta architektura IBM odnosi się do wielu standardów związanych ze sprzętem i oprogramowaniem komputerowym. Na przykład adresowanie urządzeń, obecność BIOS-u i nieulotnej pamięci do jej przechowywania, organizacja przerwań procesora i tak dalej.
Ale główną zasadą jest ujednolicenie części składowych, tak zwana struktura blokowo-modułowa. Komputer osobisty składa się z określonych bloków, których zestaw może być samodzielnie zmieniany lub uzupełniany przez użytkownika.
Pierwsze komputery osobiste były dostarczane z płytką drukowaną, chipsetem zawierającym procesor, kablami połączeniowymi i napędem dyskietek. Użytkownik musiał nie tylko zbudować komputer, ale także napisać do niego oprogramowanie.
Bloki są instalowane w złączach płyty głównej, co poprzez magistralę systemową zapewnia ich interakcję ze sobą oraz z procesorem centralnym.
Otwarta architektura pozwala na zbudowanie komputera od podstaw poprzez dobranie niezbędnego procesora, pamięci RAM, dysku twardego oraz zestawu kart rozszerzeń do konkretnych zadań. W ten sposób bez znajomości obwodów można uzyskać dowolne urządzenie - od osobistego serwera WWW po centrum multimedialne.
Ponadto otwarta architektura pozytywnie wpłynęła na rynek komponentów komputerowych, powodując dużą konkurencję w tym obszarze. Dzięki temu produkty stały się bardziej zróżnicowane, a ich ceny niższe. Wystarczy porównać koszt komputera kompatybilnego z IBM z zamkniętym analogiem, na przykład Apple.
