Prawie dziesięć lat temu na rynku pojawiło się nowe cyfrowe urządzenie pamięci masowej typu Solid State Drive (SSD), które natychmiast stało się bardziej niezawodną i szybszą alternatywą dla dysku twardego (HDD). Szybki wzrost liczby dysków SSD wśród zwykłych użytkowników komplikował koszt i mała pojemność pamięci urządzeń. Jednak wraz z rozwojem technologii dyski półprzewodnikowe stały się bardziej przystępne cenowo, bardziej funkcjonalne i pewnie zastępują „klasyczne” dyski twarde z komputerów osobistych i laptopów.
Główne różnice między SSD a HDD
Bez wchodzenia w część techniczną możemy wyróżnić główne zalety dysków SSD:
-. Odczyty i zapisy na dysku SSD są dziesiątki, jeśli nie setki, razy szybsze niż na dysku twardym. Stąd minimalny czas uruchamiania aplikacji, otwieranie plików, szybkość gier i programów, stabilna praca przeglądarki. Najważniejsza zaleta na korzyść SSD.
-. W konstrukcji dysku twardego znajdują się ruchome części, a wszystko, co się porusza, ma ograniczone zasoby i boi się zewnętrznych wibracji i wstrząsów.
-. Dysk SSD jest mniejszy niż dysk twardy, szczególnie w przypadku laptopów.
-. Biorąc pod uwagę prędkość odczytu i zapisu, do obracania metalowych dysków na dysku twardym potrzebna jest większa moc. Dotyczy również laptopów.
-. Drobny czynnik, ale zwycięstwo należy do SSD.
Jedyne wady dysków SSD to koszt i pojemność. Ale ten problem zostanie rozwiązany z czasem.
Dysk SSD jest technicznie zupełnie inny niż dysk twardy. Dlatego zwyczajowe praktyki zarządzania dyskami twardymi mogą zaszkodzić i skrócić żywotność dysku SSD.
Defragmentacja
Defragmentacja dysku to specjalny proces mający na celu optymalizację i aktualizację logicznej struktury urządzenia. Informacje są nadpisywane w nową sekwencję klastrów, pomiędzy którymi nie ma luk. Dzięki temu zwiększa się prędkość systemu uzyskującego dostęp do danych na dysku twardym i zwalniane jest wolne miejsce.
Nie zaleca się defragmentowania dysku SSD za pomocą zwykłej usługi systemu Windows lub specjalnych programów. Ze względu na swoją specyfikę technologiczną dyski półprzewodnikowe mają ograniczoną liczbę cykli przepisywania, ale przy prawidłowym użytkowaniu ich żywotność jest znacznie dłuższa niż w przypadku klasycznych dysków twardych. Windows 10 ma wbudowane narzędzie systemowe, które optymalizuje działanie dysków SSD, w żadnym wypadku nie należy go wyłączać.
Ze względu na eksperyment można raz zdefragmentować dysk SSD w zwykły sposób. Różnica w wydajności nie będzie zauważalna. W przypadku HDD jest odwrotnie, aby znaleźć uporządkowane klastry, potrzeba mniej ruchów głowicy czytającej, odpowiednio, wyższa wydajność. A na dysku SSD informacje są natychmiast odczytywane z dowolnej komórki pamięci.
System operacyjny
Aby uzyskać wysoce wydajną pracę dysku SSD, dysk musi być używany w komputerach z systemem Windows 10. Ważną cechą tego systemu operacyjnego jest obecność polecenia TRIM. W poprzednich wersjach systemu operacyjnego to polecenie może również występować, z wyjątkiem najstarszych wersji - Windows XP i Windows Vista. Odradza się przymusowe wyłączanie polecenia TRIM.
Istotą polecenia TRIM jest całkowite usunięcie plików z nośnika, to znaczy współrzędne lokalizacji są usuwane, a dane są usuwane z komórki pamięci. W przypadku braku tego polecenia z systemu usuwane są tylko współrzędne dokładnej lokalizacji pliku na dysku. W przypadku dysku twardego nowe informacje są zapisywane na starej. A w przypadku dysków SSD dane są wcześniej usuwane, a dopiero potem zapisywane są nowe, stąd spadek wydajności systemu.
Polecenia i akta wykonawcze
Systemy operacyjne wykorzystują wolną pamięć dysków twardych do wykonywania różnych operacji, takich jak plik stronicowania, umieszczanie plików tymczasowych i wiele innych. Wszystkie te polecenia stale zapisują i usuwają informacje w komórkach SSD.
Jest to sprzeczne z poprzednimi punktami, ale z drugiej strony to właśnie te operacje wpływają na wydajność komputera. Niezbędne jest stosowanie wysokiej jakości dysków półprzewodnikowych renomowanych producentów, ponieważ są one bardziej odporne na takie wpływy dzięki zaawansowanym technologiom.
Przechowywanie informacji
Prawie każdy użytkownik komputera przechowuje kolekcje multimedialne zdjęć, filmów, filmów i innych danych na swoim urządzeniu. Wykorzystanie do tych celów klasycznego dysku twardego ma sens, przynajmniej ze względów ekonomicznych.
Nie ma potrzeby szybkiego dostępu do takich plików. Ponadto prędkość odtwarzania plików multimedialnych jest taka sama dla dysków SSD i HDD, takich jak filmy.
Pełna pamięć
Nie jest konieczne całkowite zapełnienie pamięci dysków SSD. Ze względu na swoje cechy techniczne prędkość zapisu znacznie spada na płycie całkowicie wypełnionej informacjami. Optymalny limit wypełnionej pojemności można uznać za 75% całkowitej objętości, chociaż na nośnikach o pojemności terabajta i większej liczbę tę można zwiększyć do 95%.
Gdy dysk SSD jest w pełni załadowany, wolne miejsce pozostaje w częściowo wypełnionych blokach. Przy następnym zapisie system musi obliczyć te miejsca i wykonać szereg operacji w celu odzyskania i wykorzystania wolnej pamięci. Natomiast na częściowo zapełnionym dysku znajdują się wolne bloki i nagrywanie odbywa się z maksymalną prędkością.
