Bazy danych (DB) pozwalają na przechowywanie różnych informacji w postaci uporządkowanej tabeli lub schematu dziedziczenia elementów, które zawierają niezbędne rekordy, pogrupowane według podobnego zestawu właściwości lub parametrów i wprowadzone w odpowiednich komórkach. Istnieje kilka rodzajów baz danych, które różnią się budową i przeznaczeniem.
Hierarchiczne bazy danych
Struktura w bazie hierarchicznej jest prezentowana w postaci schematu, na którym znajdują się obiekty o różnych poziomach należące do tej lub innej grupy danych. W bazie danych znajdują się elementy nadrzędne i podrzędne, tj. wdrożono zasady dziedziczenia i grupowania według rodzaju przechowywanych informacji. Strukturalnie bazą hierarchiczną jest drzewo elementów. W ten sposób zaimplementowane są dokumenty XML i rejestr Windows.
Na przykład w sklepie znajduje się baza klientów. Każdy klient kupił określony produkt. Tak więc, jeśli reprezentujesz zakup w sklepie jako hierarchiczną bazę danych, element nadrzędny zostanie wyrażony w konkretnym kliencie. Elementem potomnym będzie zakupiony towar, który będzie kojarzony z każdym konsumentem indywidualnie. Tak więc głównym elementem będzie kupujący Pietrow, który kupił odtwarzacz DVD i płyty z filmami. Odtwarzacz i dyski zostaną powiązane z Pietrowem i będą elementami podrzędnymi w bazie danych.
Sieciowe bazy danych
Sieciowe bazy danych również są budowane na zasadzie hierarchii, ale mają pewną różnicę – każdy element potomny może być powiązany z kilkoma rekordami nadrzędnymi, tj. obiekty znajdujące się nad tą komórką w strukturze.
Zatem każda baza danych sieci jest tylko skomplikowaną bazą hierarchiczną. Wadą tego typu jest pewne zamieszanie przy przechowywaniu dużych ilości danych, co narusza efektywność ich wykorzystania przy przechowywaniu informacji w ogóle.
Uderzającym przykładem bazy sieciowej jest Internet, w którym znajduje się duża liczba dokumentów, które mają kilka elementów nadrzędnych i są połączone hiperłączami, tj. dystrybuowane w ramach jednej bazy sieciowej.
Relacyjne bazy danych
Dziś ten rodzaj baz jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych i szeroko stosowanych ze względu na swoją konstrukcję. Wszystkie dane w takiej bazie danych są przechowywane w oddzielnej tabeli, do której można uzyskać dostęp bezpośrednio do wiersza, kolumny lub określonej komórki lub przy użyciu istniejącego języka zapytań lub systemu zarządzania bazą danych.
Najtrudniejszym etapem rozwoju relacyjnych baz danych jest projektowanie.
Tabela wskazuje typ danych, liczbę porządkową, parametr ciągu, tekst itp. Każdy z tych elementów może być automatycznie odnaleziony przez odpowiednie zapytanie wyszukiwania, niezależnie od ilości przechowywanych danych, co czyni ten typ szczególnie skutecznym podczas wykonywania zadań związanych z przechowywaniem informacji podczas rozwoju witryn lub obszernych magazynów informacji.
