Wszystkie adresy internetowe są ustalane przez specjalną organizację o nazwie InterNIC, która administruje ogólnoświatową siecią. Istniejące adresy IP są podzielone na klasy. Najczęściej spotykane są klasy A, B i C. Klasy D i E nie są przeznaczone dla użytkownika końcowego.
Instrukcje
Krok 1
Klasę adresu IP określa jego pierwszy oktet, tj. pierwsze liczby reprezentujące wartości każdego z czterech bajtów w postaci dziesiętnej. Ogólnie każdy adres IP jest kombinacją dwóch logicznych części:
- numer sieci;
- numer węzła w sieci.
To pierwsze bity adresu IP określają, która część takiego adresu wyświetla numer sieci, a która część wyświetla numer węzła w sieci. Ponadto domyślnie każda klasa adresów używa własnej maski podsieci.
Krok 2
Sieci klasy A mają adresy od 0 do 126 i maskę podsieci 255.0.0.0. Jednocześnie numer 127 jest przeznaczony do celów specjalnych, a numer 0 nie jest używany. Przykładem takiego adresu jest 10.52.36.11, gdzie oktet to liczba 10.
Krok 3
Wartość pierwszego oktetu z zakresu od 128 do 191 wskazuje, że sieć należy do klasy B. Maska podsieci takich sieci to 255.255.0.0. Przykładem takiego adresu jest 172.16.52.63, w którym liczba 172 jest pierwszym oktetem.
Krok 4
Jeżeli adres IP zaczyna się od liczby z zakresu od 192 do 223, to należy do klasy C. Takie adresy używają maski podsieci 255.255.255.0. Przykładem adresu klasy C jest 192.168.123.132, którego pierwszy oktet to 192.
Krok 5
Pojedynczy adres multiemisji lub multiemisja, zaczynając od 1110, jest klasą D. Przypisanie adresu klasy D do adresu pakietu oznacza, że pakiet jest odbierany przez wszystkie hosty z tym adresem IP. Maska podsieci adresów klasy D to 239.255.255.255.
Krok 6
Inną klasą adresów IP zarezerwowanych do wykorzystania w przyszłości jest klasa E. Pierwsze cyfry takich adresów to sekwencja 11110, a maska podsieci używana przez adresy klasy E to 247.255.255.255.
Krok 7
Należy pamiętać, że w niektórych przypadkach wartość maski podsieci może nie spełniać wymagań niektórych organizacji i może zostać przeniesiona.
