Arabowie wymyślili wygodny i zwarty system zapisywania liczb, z którego korzysta teraz cały świat. Istnieją jednak i były alternatywne sposoby zapisywania liczb, indywidualne dla każdego narodu. W większości opierają się na literach alfabetu. Jeden z tych systemów istnieje i jest używany do dziś - system cyfr rzymskich.
Instrukcje
Krok 1
Pisać cyfry rzymskie, wielkie litery alfabetu łacińskiego. Podczas pracy na komputerze nie trzeba dodatkowo instalować niczego w pasku języka, wystarczy angielski - znajdują się tam wszystkie znaki niezbędne do wprowadzenia cyfr rzymskich.
Krok 2
Zapamiętaj podstawowe litery odpowiadające cyfrom rzymskim i cyfrom do 1000.
I (odpowiada angielskiemu „Ay”) - 1. Istnieje pewne podobieństwo w pisowni cyfr rzymskich i arabskich, więc nie powinno być większych trudności.
V (angielski „V”) - 5.
X (angielski „Ex”) - 10.
L (angielski „El”) - 50.
C (angielskie „C”) - 100. Ponieważ w alfabecie łacińskim literę tę czytano jako „C”, zapamiętaj ją jako pierwszą literę słowa „centner” - 100 kg.
D (angielski „D”) - 500.
M (angielski „Em”) - 1000.
Krok 3
Numery 4 i 9 są oznaczone odpowiednio jako „5-1” i „10-1”. Po napisaniu wygląda to tak: IV i IX (jednostka jest zapisywana na lewo od większej liczby). W związku z tym liczby 1, 2, 3 jednostki więcej niż pięć lub dziesięć są zapisywane w postaci formuły „5 + x”, „10 + x” (jednostki są zapisywane po prawej stronie większej liczby, x jest równe liczba jednostek): VI, XIII.
Krok 4
Liczby 40 i 90 zapisuje się według podobnego wzoru, ale zamiast jednostek używa się dziesiątek: XV, XC. Podczas pisania liczb 60 i 110 litera oznaczająca dolną liczbę jest pisana po prawej stronie. Setki i tysiące są rejestrowane według tej samej zasady.
Poniżej znajduje się kompletna tabela liczb od jednego do tysiąca w systemie rzymskim.
