W zdecydowanej większości przypadków cyfry arabskie służą do rejestrowania liczb, wykonywania obliczeń i dat zapisu. Ich zaletą jest zwięzłość i łatwość użycia, ponieważ zostały stworzone specjalnie do obliczeń matematycznych. Jednocześnie wiele liczb jest nadal tradycyjnie zapisywanych w systemie rzymskim opartym na oznaczeniach literowych.
Instrukcje
Krok 1
Do pisania jednostek (od jednego do trzech) używa się łacińskiej wielkiej litery „I” (czytaj „I”, angielski odpowiednik - „Ai”). Od czasów starożytnych uważano ją za najmniejszą literę, nie tylko po łacinie, ale także w językach greckich i starosłowiańskich.
Krok 2
Litera „V” („Ve”, angielski odpowiednik „Vi”) służy do oznaczenia liczby 5. Liczba 4 jest zapisywana jako kombinacja jednego i pięciu (od lewej do prawej), czyli w postaci formuły „5-1”. Liczby 6, 7, 8 mają postać „5 + x”, gdzie x to liczba jedynek na prawo od piątki.
Krok 3
Dziesiątka jest oznaczona literą X („X”, angielska wersja „Ex”). Liczba 9 jest reprezentowana przez wzór podobny do wzoru dla liczby 4 („10-1”). 11, 12, 13 są zapisane jako kombinacja „X” i odpowiedniej liczby jednostek po prawej stronie.
Krok 4
W przyszłości (do 50) liczby są budowane zgodnie z zasadą pierwszej dziesiątki: spadek liczby jest oznaczony jednym po lewej, wzrost - o jeden po prawej.
Krok 5
Liczba 50 jest oznaczona literą „L” („El”, wersja angielska „El”). 40 ma postać „50 - 10”. 60, 70, 80 są przedstawione zgodnie z zasadą pierwszej dziesiątki. Podczas korzystania z systemu wymień
Krok 6
Liczby 100, 500 i 1000 są oznaczone odpowiednio literami „C”, „D” i „M”. Aby zmniejszyć lub zwiększyć liczbę o jeden, dziesięć lub sto, napisz po lewej lub prawej odpowiednią literę oznaczającą liczbę.
Krok 7
Pełna lista liczb do tysiąca jest pokazana w tabeli. Należy pamiętać, że numery niższego rzędu są umieszczane po lewej stronie, jeśli liczba jest mniejsza, a po prawej, jeśli liczba jest większa.
