Zestaw dystrybucyjny to zbiór plików wymaganych do zainstalowania narzędzi lub pakietów oprogramowania. Przykładem zestawu dystrybucyjnego może być dysk instalacyjny z systemem operacyjnym.
Instrukcje
Krok 1
Oprogramowanie może być dostarczane użytkownikowi od producenta na różne sposoby: za pomocą płyt CD, materiałów OEM lub przez Internet. Pakiet dystrybucyjny może zawierać nie tylko pliki odpowiedzialne za instalację programu (z rozszerzeniem exe), ale także pliki innych typów, np. multimedialne, graficzne itp.
Krok 2
Dla systemów operacyjnych z rodziny Windows istnieje kilka rodzajów dystrybucji: jako samodzielny plik (exe lub bat), jako archiwum (rar, zip, cab itp.), a także jako plik automatycznie rozpakowujący się (archiwa 7Zip).
Krok 3
W ten sposób otrzymujesz plik wsadowy zawierający wszystkie niezbędne pliki, których wyodrębnienie nazywa się instalacją programu na dysku twardym komputera. Niektóre dystrybucje wymagają nie tylko rozpakowania, ale także samodzielnej instalacji poprzez uruchomienie pliku Setup.exe lub Install.exe.
Krok 4
Warto zauważyć, że pakiet instalacyjny do gry wideo może również pełnić rolę zestawu dystrybucyjnego. Jedyną różnicą jest to, że najnowsze gry dostarczane są na kilku płytach jednocześnie, co znacznie wydłuża czas instalacji.
Krok 5
Termin „zestaw dystrybucyjny” można uzupełnić o dyski CD/DVD, z których instalowane są systemy operacyjne. Po otwarciu takiego dysku w uruchomionym systemie na ekranie pojawia się okno automatycznego ładowania, które zawiera informacje o wersji pakietu dystrybucyjnego na nośniku i jego przewagach nad innymi zestawami. Jeśli system operacyjny nie został jeszcze zainstalowany, ten dysk pomoże rozwiązać ten problem, wyświetlając potrzebne monity na monitorze.
Krok 6
Automatyczne ładowanie dysków wraz z dystrybucją systemów operacyjnych odbywa się automatycznie i nie zależy od wersji i zestawu, który jest na nim nagrany.
