Jednostka systemowa to element, który chroni wewnętrzne części komputera przed uszkodzeniem i utrzymuje pożądaną temperaturę wewnątrz obudowy. Zwykle jednostka systemowa oznacza całość wszystkich urządzeń zainstalowanych w obudowie.
Jednostki systemu oparte są na następujących materiałach: aluminium, plastik i stal. Dotyczy to seryjnej produkcji obudów komputerowych. Pleksiglas lub drewno są czasami używane do ulepszania jednostek systemowych. Standardowa jednostka systemowa jest zaprojektowana tak, aby pasowała do określonego typu płyty głównej. Ułatwia to proces wyboru obudowy do komputera i instalacji w nim niezbędnego sprzętu. Nowoczesne jednostki systemowe mają dużą liczbę własnych portów. Najczęściej używanymi portami są USB, słuchawki, mikrofon i różne karty pamięci. Oczywiście standardowa obudowa zawiera gniazda do podłączania napędów DVD, wskaźniki dysku twardego i przyciski do włączania i ponownego uruchamiania komputera. Płyta główna jest zainstalowana wewnątrz jednostki systemowej. Do niego dołączane są następnie wszystkie inne urządzenia komputerowe. Zasilacz jest dołączony oddzielnie od płyty głównej. To urządzenie ma port AC. Dostarcza napięcie do wszystkich wewnętrznych urządzeń komputerowych. Zwykle w obudowie jednostki systemowej instalowane są dodatkowe wentylatory. Ich celem jest zapewnienie optymalnej temperatury wewnątrz bloku. Jest to konieczne, aby zapobiec przegrzaniu urządzeń wewnętrznych poprzez ciągłe nadmuchiwanie powietrza z zewnątrz. Rozmiary bloków systemowych mogą być bardzo różne. Jeśli mówimy o nettopach, to obudowy tych komputerów zewnętrznie przypominają mały router Wi-Fi. Istnieją pionowe i poziome typy jednostek systemowych. Klasyczne wymiary formatu BigTower to 190 × 482 × 820. Czasami można znaleźć skrzynki o wymiarach 173 × 432 × 490 lub 533 × 419 × 152 (blok poziomy).
