Karty TF (karty T-Flash) to najmniejsze karty pamięci na świecie, specjalnie zaprojektowane do niewielkich gadżetów elektronicznych, w tym telefonów komórkowych. Karty TF zostały po raz pierwszy wprowadzone przez firmę SanDisk w 2004 roku jako karty pamięci Secure Digital uaktualnione przez NAND MLC do zarządzania technologią. W związku z tym mają różne parametry techniczne (ilość przechowywania informacji i szybkość przetwarzania danych).
W związku z potężnym rozwojem technologii komputerowej, przenośnych urządzeń audio i wideo, konsol do gier, telefonów komórkowych i innych urządzeń elektronicznych, które obsługują duże ilości informacji cyfrowych, bardzo poważnie wzrosło zapotrzebowanie na uniwersalne kompaktowe nośniki danych. W końcu cała technologia cyfrowa koncentruje się przede wszystkim na potężnym oprogramowaniu, które z kolei może skutecznie wchodzić w interakcje ze sprzętem, tylko poprzez rozszerzenie możliwości technicznych urządzeń pamięci masowej.
Nowoczesne technologie w technice cyfrowej swój dynamiczny rozwój w dużej mierze zawdzięczają zwiększeniu szybkości przetwarzania informacji, objętości przechowywanych danych oraz kompaktowym rozmiarom urządzeń, w których są przetwarzane i przechowywane. W tym kontekście karty pamięci stanowią niezastąpiony wkład w ogólny pozytywny trend. W końcu są one zaprojektowane do tych manipulacji z informacjami cyfrowymi i w pełni spełniają wymagania dla nich.
Obecnie karty TF zajmują wiodącą pozycję w tym segmencie urządzeń cyfrowych. A ich producenci przywiązują szczególną wagę do poprawy parametrów technicznych i minimalizacji rozmiaru, dzięki czemu te karty pamięci można w pełni uznać za uniwersalne urządzenia do przechowywania i przetwarzania informacji cyfrowych.
Po wydaniu kart SD i miniSD stowarzyszenie SD Card Association ogłosiło TransFlash jako trzecią kartę pamięci w bezpiecznej rodzinie cyfrowej. Przyjęcie przez korporację standardu TransFlash doprowadziło do zmiany nazwy nowego produktu na microSD. Należy zauważyć, że microSD ma te same specyfikacje i wymiary co karty flash, dlatego ich użycie można nazwać wymiennymi. Jednak microSD, w przeciwieństwie do TF, obsługuje tryb SDIO, który umożliwia pracę w trybach Bluetooth, GPS i Near Field Communication (NFC) bez użycia pamięci, co w niektórych przypadkach jest dość definiujące.
Rozmiar karty TF i różnica z kartą Micro SD
Fizyczny rozmiar karty tf to 15mm x 11mm x 1mm. To urządzenie ma różne modyfikacje, których pojemność wynosi 128 mb, 256 mb, 512 mb, 1 GB, 2 GB, 4 GB, 6 GB, 8 GB, 16 GB, 32 GB i GB GB.
Ważne jest, aby zrozumieć, że zewnętrzne podobieństwo karty TF (TransFlash) do urządzenia microsd tf nie jest potwierdzeniem ich pełnej tożsamości. Różnice technologiczne między tymi kartami pamięci są następujące:
- dostępność miejsca w pamięci;
- szybkość przesyłania informacji (czas odczytu i zapisu danych);
- pojemność karty (maksymalna pojemność pamięci w kartach TF to 128 GB, a w kartach SD - 2 TB);
- Karty SD mają więcej tranzystorów;
- karta SD wyposażona jest w przełącznik w segmencie bezpieczeństwa, natomiast TransFlash nie posiada takiej funkcji;
Ponadto istnieje różnica w rozmiarze fizycznym między kartami TF i SD. Karta TF jest bardziej kompaktowa i mierzy 15 mm × 11 mm × 1 mm, podczas gdy karta SD ma wymiary 24 mm × 32 mm × 2,1 mm.
Różnica strukturalna w tych kartach pamięci jest związana z gniazdem karty TF. Minimalny rozmiar kart TF pozwala na używanie ich jako dysków flash. Jednak kartę TF można zidentyfikować jako oddzielne cyfrowe urządzenie pamięci do przechowywania informacji.
Gdzie jest stosowany
TransFlash jest powszechnie stosowany w przenośnych gadżetach elektronicznych, takich jak komputery, laptopy, tablety, odtwarzacze MP3, PDA, konsole do gier, klawiatury elektroniczne, syntezatory, telefony komórkowe i aparaty cyfrowe.
Karta Micro SD (2 GB) lub karta TF jest wykorzystywana w technice komputerowej ze specjalnym opcjonalnym adapterem przeznaczonym do instalacji bezpośrednio w gnieździe kart pamięci. A Trans Flash na telefony komórkowe umożliwia:
- Łatwe i szybkie przenoszenie plików z komputera na nośniki zewnętrzne;
- znacznie zwiększyć ilość pamięci telefonu komórkowego;
- wymieniać dane cyfrowe (takie jak muzyka, filmy czy zdjęcia) z innymi gadżetami.
Każda karta pamięci jest dostarczana z adapterem SD, dzięki czemu może być używana jako pełnowymiarowa bezpieczna karta cyfrowa w urządzeniach obsługujących SD.
Szybkość czytania
Zwykle prędkość karty SD można ocenić na podstawie jej prędkości sekwencyjnej podczas odczytu lub zapisu informacji. To właśnie zasada sekwencyjna leży w wydajności tej karty pamięci, przeznaczonej przede wszystkim do przechowywania i wyprowadzania dużych (w stosunku do wielkości bloków zawartych w strukturze pamięci flash) plików. Dotyczy to przede wszystkim multimediów i obrazów.
W niektórych przypadkach, gdy używana jest karta tf, niewielkie ilości informacji (takich jak sygnatury czasowe, rozmiary i nazwy plików) mogą mieścić się w najniższym limicie szybkości dostępu losowego. Może to być poważnym czynnikiem ograniczającym.
Ważną cechą karty pamięci jest jej szybkość. Nowa generacja kart SD, w tym oczywiście karta TF, koncentruje się na przyspieszeniu ich wydajności, m.in. poprzez zwiększenie szybkości przesyłania danych cyfrowych. Niezależnie od prędkości magistrali, karta może sygnalizować hostowi, że jest „zajęta”, dopóki operacja odczytu lub zapisu nie zostanie zakończona. A osiągnięcie większej prędkości to gwarancja, że karta ograniczy użycie wskaźnika zajętości.
Funkcje karty TF
Dla optymalnego wykorzystania kart TF konieczne jest zapoznanie się z szeregiem funkcji podczas ich użytkowania.
Ochrona. Karty Trans Flash mogą chronić ich zawartość przed skasowaniem lub modyfikacją. Gwarantują one zapobieganie dostępowi nieautoryzowanych użytkowników i ochronę treści dzięki wykorzystaniu zarządzania prawami cyfrowymi.
Polecenia wyłączające nagrywanie. Urządzenie hosta używa specjalnych poleceń (odwracalnych i nieodwracalnych) dla danych kart pamięci, za pomocą których może odrzucić sekwencyjny zapis informacji podczas odczytu danych. W związku z tym karta TF może być dostępna tylko w ograniczonej funkcjonalności.
Otwarte i zablokowane karty. Użytkownik pełnowymiarowych kart TF ma możliwość korzystania z nich w trybie tylko do odczytu. Aby to zrobić, wystarczy nałożyć przesuwaną zakładkę zakrywającą etykietę na mapie.
Zmień hasło. Zablokowanie karty TF z urządzenia hosta można wykonać za pomocą hasła (do 16 bajtów), które podaje sam użytkownik. Zablokowana karta zwykle komunikuje się z głównym urządzeniem. Wyjątkiem w tym przypadku jest ignorowanie poleceń do zapisywania i odczytywania informacji.
Zablokowaną kartę TF można przywrócić do normalnego stanu pracy tylko po wprowadzeniu tego samego hasła, które zostało podane przez użytkownika. A po określeniu starego hasła urządzenie hosta może odblokować kartę lub podać nowe hasło. Ważne jest, aby wiedzieć, że bez hasła (z reguły dzieje się tak, gdy użytkownik je zapomni), urządzenie hosta może wymusić na karcie usunięcie zawartych na niej informacji w celu ponownego wykorzystania w przyszłości. Wyjątkiem są dane chronione przez DRM. Nie ma jednak możliwości uzyskania dostępu do istniejących informacji.
