Rusyfikacja programów to ważna sprawa, zwłaszcza dla użytkowników nieznających języków obcych. Dość często użytkownicy programu Delphi zastanawiają się, jak to zrusyfikować.
Instrukcje
Krok 1
Chodzi o to, że kodowania OEM i ANSI (w których pracuje Delphi) nie pasują do siebie. Mają różne pozycje symboli cyrylicy. ANSI ma również znaki akcentowane, których OEM nie. Ale druga zawiera symbole pseudograficzne, które są niezbędne do wyświetlania tabel, chociaż nie jest to bardzo pożądane. A jednak warto zauważyć, że generalnie tabele te są wymienne – mają te same możliwości wyświetlania informacji tekstowych.
Krok 2
Istnieje kilka sposobów rozwiązania problemu rusyfikacji. Pierwszy pracuje w edytorze OEM. Części tekstu programu, które są krytyczne dla tabeli kodów, można wstępnie przygotować w edytorze, który działa w kodowaniu OEM. Całkiem proste, ale jednocześnie skuteczne rozwiązanie. Jest to szczególnie ważne w przypadku pisania lokalnych mediów, w których wydawanie informacji jest jednak bardzo pożądane.
Krok 3
Jeśli chodzi o mankamenty tej metody, tutaj można wyznaczyć pracę poza znanym wielu IDE, z jej świetnymi w życiu dzwonkami i gwizdkami, takimi jak: kodowanie, kompilacja, debugowanie. A wszystko to jest powiedziane „w jednej butelce”. Ponadto wraz z rozwojem projektu pojawiają się pewne trudności, gdy zaczynają być używane zasoby ciągów stron trzecich utworzone przy użyciu kodowania ANSI.
Krok 4
Jeśli projekt nie zawiera ciągów bezpośrednio zawartych w kodzie (zakodowanych na stałe), możesz przenieść wszystkie zasoby ciągów do oddzielnych modułów, a następnie zlokalizować je zgodnie z wymaganym kodowaniem. Na szczęście sieć jest pełna narzędzi, które zmieniają kodowanie plików.
Krok 5
Teraz o korzystaniu z procedur filtrowania. Interfejs API systemu Windows zawiera funkcje ułatwiające konwersję kodowań ANSI i OEM na siebie. Są to OemToChar i CharToOem. Służą do wyświetlania tekstu z zastąpieniem fragmentów Writeln („tekst”); na następujące fragmenty:
procedura MyWriteln (const S: string);
var
NewStr: ciąg;
zaczynać
SetLengtn (NewStr, długość (S));
ChartToOem (PChar (S), PChar (NewStr));
Writeln (NewStr);
koniec;
MyWriteln („tekst”);
Krok 6
Jeśli chodzi o wady tej metody, to niemożność użycia rozszerzonej składni Write i zaśmiecenie tekstu aplikacji wywołaniem procedur filtrujących. Kiedy musisz zrusyfikować gotową aplikację z wieloma wywołaniami Write, staje się to poważnym problemem.
Krok 7
Na koniec zmień stronę kodową konsoli za pomocą interfejsu API systemu Windows. Nawiasem mówiąc, ta metoda jest udokumentowana. Jedynym haczykiem jest to, że funkcja nie działa w Windows 95 i 98. Chociaż jeśli aplikacja będzie działać wyłącznie w systemie Windows NT, w tym przypadku można skorzystać z funkcji SetConsoleOutputCP (866).
