Silnik gry to rodzaj systemu operacyjnego, który istnieje w grze i zapewnia odpowiedni zestaw podstawowych funkcji do jego prawidłowego działania. Aby napisać silnik gry, musisz dobrze znać ten lub inny język programowania. Najlepiej byłoby, gdyby takie programy były najlepiej napisane w C, ponieważ większość nowoczesnych gier jest napisana w C.
Instrukcje
Krok 1
Ustal specjalizację silnika, która określa projekt całego jądra. Jeśli piszesz prostą grę zręcznościową 2D, sensowne jest stworzenie silnika jako biblioteki statycznej lub dynamicznej. Będzie można opisać kilka wysokopoziomowych funkcji, które będą wyświetlać sprite'y, animacje palety lub odtwarzać dźwięki. Następnie, gdy przechodzisz bezpośrednio do pisania gier, po prostu podłączasz tę bibliotekę i używasz określonej funkcji.
Krok 2
Jeśli planujesz napisać projekt na dużą skalę z nieliniową fabułą i interaktywnym środowiskiem, zwróć większą uwagę na system skryptowy. Tworząc silnik 3D, zadbaj o część renderującą, która odpowiada za rysowanie tekstur. Wybierz system, z którego zamierzasz korzystać (BSP, silnik portalowy lub quad).
Krok 3
Oddziel funkcje, które są niezbędne dla silnika i odgrywają główną rolę (obsługa gier wieloosobowych), a które chcesz zobaczyć (mgła wolumetryczna lub poprawiona szczegółowość). Zacznij od wdrożenia głównej części, ponieważ reszta może nie być potrzebna w przyszłości.
Krok 4
Zaplanuj z wyprzedzeniem przed wdrożeniem. Wybierz gatunek gry, aby stała się popularna, zbadaj współczesny rynek gier wideo. Będzie ci przyjemniej robić to, co ma określone wymagania. Dokładnie określ wszystkie wymagania dotyczące projektu. Może to być prostota lub aplikacja z absolutnie realistyczną grafiką, której opracowanie może zająć lata. Rejestruj wymagania dotyczące wydajności, liczbę postaci i cechy fabuły. Skonsultuj się z przyjaciółmi i znajomymi-graczami.
Krok 5
Opisz architekturę i stwórz hierarchię funkcji poprzez podejście odgórne. Zaprojektuj pseudokod, aby zaimplementować najważniejsze funkcje na dole. Musi względnie wdrożyć algorytm i skupić się na najtrudniejszych punktach. Spróbuj przetestować poprawność programu i stworzyć testy dla niższych funkcji.
Krok 6
Zacznij kodować. Zaimplementuj dolne funkcje i pseudokod, uzyskaj działający program. Trzymaj się określonego stylu formatowania. Nie zapomnij o debugowaniu i testowaniu kodu.
