Aby przesyłać pliki przez połączenia sieciowe lub przenosić je na nośniki wymienne, pożądane jest ograniczenie rozmiaru do pewnych limitów, które są określane przez przepustowość sieci lub pojemność nośnika wymiennego. W przypadku plików, których rozmiary nie mieszczą się w tych ramkach, musisz wykonać dodatkowe manipulacje - kompresję lub dzielenie na części. Z reguły do tych celów wykorzystywane są programy do archiwizacji.
Instrukcje
Krok 1
Zainstaluj aplikację do archiwizacji w swoim systemie, jeśli nie ma jej jeszcze w arsenale narzędzi. Archiwizator WinRAR jest obecnie najbardziej popularny wśród rosyjskojęzycznych użytkowników komputerów, a WinZIP jest nadal preferowany w pozostałej części europejskiej części kontynentu i na kontynencie amerykańskim. Konkurencją między tymi dwoma liderami rynku jest bezpłatna aplikacja 7-ZIP. Niezależnie od wybranej opcji, każdy z nich zapewni możliwość korzystania z dowolnego z tych trzech formatów archiwizacji, a ponadto z całej gamy formatów innych firm. Poniżej znajdują się przypadki użycia na przykładzie archiwizatora WinRAR.
Krok 2
Znajdź na komputerze plik, który chcesz skompresować. Podczas procesu instalacji program archiwizujący dodaje dodatkowe funkcje do Eksploratora Windows, dzięki czemu nie jest konieczne uruchamianie samego programu i używanie go do wyszukiwania żądanego pliku. Użyj metody, do której jesteś przyzwyczajony - na przykład, jeśli przechowujesz wszystkie pliki na pulpicie, po prostu kliknij prawym przyciskiem myszy żądany plik. To samo można zrobić, uruchamiając Eksploratora (win + e) i przechodząc do folderu, w którym przechowywany jest plik.
Krok 3
W menu kontekstowym wybierz jedną z pozycji związanych z archiwizacją - powinno być ich kilka. Na przykład, jeśli plik ma nazwę BigFile.psd, kliknij wiersz Dodaj do archiwum BigFile.rar. Archiwizator skompresuje plik przy użyciu ustawień domyślnych i utworzy plik o określonej nazwie w tym samym folderze. W przypadku wybrania z menu kontekstowego elementu „Dodaj do archiwum” aplikacja otworzy okno, w którym można samodzielnie wybrać ustawienia tworzonego archiwum. Ustawienie odpowiedzialne za stopień kompresji pliku znajduje się na zakładce „Ogólne” i ma nagłówek „Metoda kompresji”. Wybierz jedną z sześciu opcji z listy rozwijanej, pamiętając, że czas potrzebny na skompresowanie, a następnie rozpakowanie archiwum zależy od tego wyboru. Naciśnij przycisk „OK”, aby rozpocząć procedurę.
Krok 4
Niektóre typy plików (np. filmy) są już skompresowane niemal do granic możliwości, więc ich archiwizacja nie przyniesie znaczącego efektu. W takim przypadku można skorzystać z możliwości archiwizatora do tworzenia archiwów wielotomowych, czyli dzielenia pliku na kilka części o danym rozmiarze, które po przeniesieniu ich przez sieć lub na nośniki wymienne można łatwo złożyć w oryginał plik. Aby to zrobić, wybierz z menu kontekstowego element „Dodaj do archiwum”, a następnie w polu „Podziel na woluminy według rozmiaru …” określ maksymalny rozmiar każdego pliku archiwum wielowoluminowego. Na przykład wpisanie 100m w tym polu ustawi limit na sto megabajtów, a 500k równa się 500 kilobajtom.
