Węzły obliczeniowe są głównie odpowiedzialne za wydajność komputera - procesor centralny i karta graficzna, to one są w pierwszej kolejności podkręcone. Zwiększając potencjał częstotliwości, użytkownik zwiększa liczbę operacji, które jednostka obliczeniowa może wykonać w ciągu jednej sekundy. Ale poza przetwarzaniem danych muszą być przechowywane w innym miejscu i transportowane z odpowiednio dużą prędkością, aby dopasować się do szybkości ich przetwarzania. Aby CPU i GPU nie pracowały na próżno, podkręcają również pamięć RAM, tj. zwiększyć jego przepustowość.
Instrukcje
Krok 1
Odbywa się to na dwa sposoby:
Pierwszym sposobem jest zmniejszenie taktowania, czyli opóźnienia pamięci przy przełączaniu z jednego trybu pracy na inny. Na przykład, aby wyczyścić komórkę pamięci, a następnie ponownie wpisać do niej dowolne dane, przestój będzie wynosił kilka cykli zegara, ale należy pamiętać, że wraz ze spadkiem taktowania maleje również potencjał częstotliwościowy pamięci.
Krok 2
Innym sposobem jest zwiększenie częstotliwości, wszystko podlega tym samym prawom, co w pierwszym przypadku. Z jednej strony wzrasta częstotliwość wymiany danych, z drugiej konieczne jest zwiększenie opóźnień dla zachowania stabilności systemu. Również dając stabilność, możliwe jest podniesienie napięcia zasilania modułów pamięci, ale należy to robić z dużą ostrożnością, ponieważ nieprawidłowe wartości lub słabe chłodzenie mogą prowadzić do przegrzania i awarii urządzeń.
Krok 3
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, która metoda jest lepsza. Konieczne jest eksperymentalne dobranie optymalnej kombinacji obu parametrów, tak aby niższe taktowania odpowiadały najwyższej częstotliwości. Szczególną uwagę należy również zwrócić na chłodzenie, ponieważ podczas podkręcania urządzenia pracują na granicy swoich możliwości i emitują znacznie więcej ciepła niż przy parametrach deklarowanych przez producenta.
