Płyta główna (płyta systemowa) to główny element nowoczesnego komputera osobistego. Płyta główna jest łącznikiem między wszystkimi innymi urządzeniami tworzącymi komputer.
Głównym celem płyty głównej jest zapewnienie wspólnej pracy procesora centralnego, pamięci RAM, dysku twardego, karty graficznej i innych urządzeń. To właśnie poprzez poszczególne sektory płyty głównej wszystkie powyższe urządzenia wymieniają informacje. Wybór innych elementów komputera osobistego zależy od płyty głównej. Nowoczesne płyty główne składają się z najbardziej wielowarstwowej płyty, grupy tranzystorów i kondensatorów, mikrokontrolera i gniazd do podłączenia pamięci RAM, karty graficznej, procesora i innych urządzeń. Chipset (mikrokontroler) łączy w sobie dwa „mostki”, pomiędzy którymi informacja przechodzi przez wewnętrzną magistralę. Mostek północny jest wymagany do zapewnienia komunikacji między procesorem, kartą graficzną i kartami pamięci RAM. Mostek południowy łączy urządzenia zewnętrzne, gniazda PCI i dysk twardy. Płyty główne wyróżniają się współczynnikiem kształtu. Ułatwia to tworzenie nowych modeli płyt głównych. Współczynnik kształtu obejmuje następujące cechy: obecność lub brak niektórych gniazd, położenie tych gniazd, opcje mocowania płyty do obudowy jednostki systemowej, wymiary płyty i rodzaje złączy do podłączenia zasilacza. Warto zauważyć, że producenci starają się nie odbiegać od ogólnie przyjętych typów płyt głównych, aby ich produkty były szeroko rozpowszechnione. Warto zauważyć, że wybór większości innych urządzeń zależy od płyty głównej. Karty graficzne i karty pamięci mają różne złącza do podłączenia do płyty głównej. Posiadanie określonego gniazda do instalacji procesora uniemożliwia podłączenie innych typów procesorów. Tym samym płyta główna jest nie tylko ogniwem łączącym elementy komputera PC, ale także uniemożliwia jednoczesne podłączenie niekompatybilnego sprzętu.
