Wcześniej wszystkie laptopy miały jeden rodzaj dysku twardego - HDD, a użytkownik musiał tylko wybrać jego rozmiar. Ale czasy się zmieniają, teraz są nawet trzy opcje w cenach sklepów komputerowych. Do HDD został dodany dysk SSD, są też hybrydowe dyski SSD + HDD. Zmieszany? Zastanówmy się teraz razem.
Czy to jest to konieczne
Notatnik
Instrukcje
Krok 1
HDD to najstarsza z trzech opcji. Dane są tu przechowywane na magnetycznych talerzach. Czytają je specjalne głowy. Stąd główną wadą jest stosunkowo niska prędkość odczytu i zapisu danych. Aby odczytać plik z różnych części dysku, głowy muszą się poruszyć i poświęcić na to czas.
Jednak plus jest też oczywisty – minimalny koszt 1 MB informacji. Możesz sobie pozwolić na dysk o pojemności 500 GB, nie wydając zbyt wiele.
Krok 2
SSD - dysk półprzewodnikowy. W rzeczywistości jest to duży dysk flash. Nie ma ruchomych części, dlatego szybkość odczytu jest ograniczona jedynie szybkością zainstalowanych na nim układów pamięci. Główną zaletą jest szybkie ładowanie Windows i "ciężkich" aplikacji, takich jak Adobe Photoshop. Głównym plusem z punktu widzenia laptopa jest to, że jest gotowy do pracy w 2 sekundy po otwarciu pokrywy!
Minusem jest wysoki koszt. Nawet modele 256 GB są rzadkością na rynku konsumenckim. Dziś jest to granica przedziału cenowego 1000-1500 USD.
Krok 3
SSD + HDD to tandem małego dysku SSD np. 24 GB i dużego HDD. Plus – w Windows 8.1 laptop budzi się wielokrotnie szybciej niż zwykły brat z HDD. Kolejnym dużym plusem jest to, że stać Cię na duży dysk, 500 GB lub więcej.
Wady są dziedziczone z HDD - niska prędkość odczytu i zapisu w porównaniu do SSD.
